دانلود پروژه تحلیل فضاهای شهری تحلیل و بررسی میدان انقلاب تا میدان حر

منطقه ۱۱شهرداری تهران از بخشهای مرکزی کلان شهرتهران است . سابقه شکل گیری بافتهای مسکونی به اولین تجدید حیات تهران دردهه ۱۲۸۰ ه .ق بازمی گردد و مقارن آن سالهاست و به پیکره سنتی شهر تهران مربوط می شود .

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…..

بدون شک رونق ،توسعه و شکل گیری ساختارهای اصلی منطقه مربوط به دوران پهلوی اول است بین سالهای ۱۳۰۴تا۱۳۲۰ که بتدریج این عناصر یا در محدوده کنونی منطقه ۱۱ و یا درجوارآن است .(عناصری چون راه آهن ، دانشگاه پادگان ، بیمارستان و پارک شهر) بطورکلی تا سال ۱۳۴۲ بخشهای مهمی ازمنطقه ۱۱ ازمناطق مرفه نشین و پررونق تهران محسوب می شود.اما همزمان به لحاظ موقعیت مرکزی منطقه فعالیتهای کارگاهی و بازارهای تخصصی دربخشهای شمالی منطقه رونق می یابند. منطقه ۱۱ از نظر تاریخی یکی از مناطق مهـم میـراث فرهنگـی به شمار می آید که از جمله می توان به دروازه قزوین , بـاغ شـاه , خیابان شیخ هادی و خیابان منیریه اشاره نمود . پیشینه فرهنگی منطقه در دوران قبل از انقلاب به دلیل وجود محله جمشید و سایر معضلات اجتماعی آن بسیار تیره و تار بود ولیکن با ظهور انقلاب و همت شهرداری , آن محلات فاسد به بزرگترین مرکز تفریحی و ورزشی شهر تبدیل شد .
جدول سوات
نقاط قوت:
–         عملکرد بازارهای تخصصی وگرایش مردم به استفاده از این بازارها
–         پیشینه وهویت تاریخی
–         استقرار مهمترین مراکز سیاسی –حکومتی
–         وجود روابط قوی همسایگی
–         بهره برداری از اراضی نظامی
  نقاط ضعف:
–         وضعیت نابسامان بافتهای فرسوده وآسیب پذیر
–         نارسایی ومشکلات شبکه معابر
–         عدم تخصیص زمین به کاربریهای  خدماتی در تناسب با حجم جمعیت  ساکن در محله های منطقه
–         تداخل بافتهای مسکونی با مراکز کارگاهی
–         همجواری نامناسب کاربریها
–         کمبود فضای سبز
–         فقدان فضاهای جمعی در عرصه تعاملات اجتماعی
–         وجود کانونهای آلاینده محیط به لحاظ مشاغل وکارگاههای آلوده کننده
–         تبدیل بدون برنامه واحدهای  مسکونی به مراکز کار وفعالیت
–         فرسودگی تاسیسسات زیربنایی
فرصتها:
–         گرایش واراده جمعی برای نوسازی بافت فرسوده
–         گرایش به توسعه  فعالیتهای گردشگری در زمینه میراث فرهنگی
–         وجود اراضی با بناهای فرسوده ومناسب جهت توسعه ترمینالها
–         استقبال مردمی به تشکیل نهادهای غیر دولتی

  تهدیدها:   
–         عدم مشارکت مردم  درمدیریت شهری
–         عدم توجه  به ضرورت حفظ  ونگهداری وتخریب فضاها وبناهای  دارای ارزش تاریخی
–         آلودگی محیطی

طرح مسئله
سیمای شهری مسیر مورد مطالعه وضع ناهنجاری دارد. از جمله عللی که برای این امر می‌توان شمرد عبارت‌اند از:
فقدان ارزشهای فضایی خیابان از نظر بصری
شدت تردد سواره و پیاده (بویژه در ابتدای خیابان کارگر جنوبی در ترکیب با میدان انقلاب)
نوسازیها و تغییرات بی‌ضابطه ساختمانها
ناسازگاری میان فضا و فعالیت و ضعف کارکرد
فشردگی و تراکم ساختمانی بلوکهای شهری پیرامون
آلودگی شدید هوای خیابان
هدف این طراحی شهری سامان‌دهی یا نظم‌دهی بدنه خیابان به مثابه فضای شهری است. مطالعات مرحله شناخت نشان می‌دهد که از یک سو ترکیب خیابان فشرده و کم فضا و مبتلی به مسایل زیادی است. از سوی دیگر بخشهای قابل توجهی مستلزم نوسازی و بهسازی است. لذا هدف این است که ضمن ایجاد ترتیبی نو در فرایند شکل‌گیری فعالیتها، به نوسازی و بهسازی بناهای خیابانی با توجه به امکان و استعداد نهانی مکان از نظر اقتصادی جهت داده شود.

فلسفه و تفکر حاکم بر این طراحی شهری
فلسفه طراحی مبتنی بر ایجاد فضای نو با احترام به ارزشهای معماری گذشته و اصلاح تدریجی فضا و بناهای خیابان خواهد بود. به طور خلاصه «به‌رغم بحثهای مربوط به تعاریف طراحی شهری و فرهنگهای مختلف، در طراحی شهری اصول و قواعد شکل‌دهنده و جوهر مشترکی مستقل از مکتب و مکان و سبک و زمان، در تمام فرهنگهای بشری وجود دارد که به فضای شهری شکل می‌دهد؛ هر چند که در هر فرهنگ، هر زمان و هر مکان صورتی دیگر به خود می‌گیرد و با ظرافتهایی همراه می‌شود. این قواعد که حاصل تاریخ و فرهنگ بشری است موجب می‌شود محصول طراحی شهری به صورت یک جریان مداوم درآید که متدرجاً شکل می‌گیرد و هر بار تغییر می‌کند. این همان جوهر هنری – فلسفی طراحی است که صرفاً با بررسیهای معمول اجتماعی و اقتصادی در شهرسازی نمی‌توان بدان پی‌برد. بر اساس این اصل، فضای حیات انسانی دم به دم در تغییر و تازه شدن است. اما نکته مهم در اینجا درک مفهوم لحظه‌هایی است که قرنها و دهه‌ها را می‌پوشاند. نو شدن نه با تلاشی و انهادم فضای تاریخی، که به تدریج، پی در پی و مستمر روی می‌دهد. یعنی همواره حرکت و حیات و فضا و اشکال تازه به صورت تدریجی ایجاد می‌شود.

اصطلاح شناسی
طراحی شهری
جوهر طراحی شهری عبارت است از ترتیب و تنظیم حرکات و فعالیتهای شهری در قالب ساخت (اصلی) شهر مرکب از فضاهای شهری به صورت یک کل هماهنگ و مرتبط الاجزاء. این ترتیب و تنظیم و تنسیق فضایی به تدریج حاصل می‌شود و در فرایند آن باید از یک سو به جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و عملی و اجرایی و خواسته‌های مالکین و صاحبان اراضی و بناهای محصورکننده فضاهای شهری، استفاده‌کنندگان از فضاهای شهری توجه نمود و از سوی دیگر به جنبه‌های هنری و بصری شکل‌گیری فضای شهری عنایت داشت. شکل‌گیری تدریجی اگر بر اساس قواعد و معیارهای طراحی شهری صورت پذیرد، در هر زمان می‌تواند به نتیجه مطلوبی برسد. طراحی شهری مراتبی دارد که مقیاس آن را تعیین می‌کند. میزان و نحوه پاسخ به مسایل بستگی به مقیاس کار دارد. مقیاس طراحی شهری پاسخ تدریجی به مسایل ساختار اصلی مجموعه شهر به مثابه یک کل، نواحی، قطعات و محلات شهری، بلوکهای شهری، فضاهای شهری شامل میدانها و خیابانها به منزله اجزاء ساختاری شهر را شامل می‌شود.