مقاله تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی

دانلود مقاله تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی, دانلود مقاله در مورد تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی, درسی فایل, فایل درسی, مقالات دبیران در مورد تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی, مقاله تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی, مقاله فرهنگیان در مورد تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی, مقاله معمان در مورد تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی, نمونه مقاله تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی

مقاله تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی

فرمت فایل ورد و قابل ویرایش

تعداد صفحات 70 صفحه

شرح مختصر فایل

مقدمه
رشد اجتماعي و اجتماعي شدن يكي از تغييرات برجسته در دوران نوجواني است كه سبب ايجاد تمايز بين يك كودك با يك نوجوان مي شود و هويت اجتماعي نوجوان را تشكيل مي دهد. اجتماعي شدن با ايجاد تغييرات آشكار در شيوه هاي ارتباطي با والدين و همسالان شروع مي شود. تغييرات آشكار زيستي و بلوغ در دوره نوجواني سبب افزايش فاصله عاطفي بين نوجوان و والدينش مي شود و به تدريج استقلال بيشتري براي نوجوان به همراه مي آورد. فرايند تحول در نوجوانان و در بين پسران و دختران نيز متفاوت است. فاصله گرفتن با والدين معمولاً با فاصله گرفتن از مادر شروع مي شود و با صميميت و نزديك شدن به ديگران گسترش مي يابد.
براي يك نوجوان ارتباط با ديگران در آغاز نوجواني به طور عمده بر گروه همسالان و دوستان متمركز است. اولين قدم در جهت شكل گيري مناسبات اجتماعي، وابستگي به يك گروه از دوستان همجنس در آغاز بلوغ است. در بين اين گروه است كه نوجوان از جهات مختلفي مثل طرز صحبت كردن،‌ شيوه لباس پوشيدن،‌ اصلاح موي سر،‌ علايق هنري و فعاليت هاي فوق برنامه و ديگر كارها با نوجوانان همسن و سالش دنبال همانندي مي گردد.
نوجوان دوستاني را انتخاب مي كند كه از نظر علايق، ارزش ها، باورها و نگرش ها همانند او باشند و از نظر رفتار و سرگرمي هاي اوقات فراغت و نگرش نسبت به مدرسه و پيشرفت تحصيلي با وي همانند باشند. معيار اصلي انتخاب دوست در دوره نوجواني صميميت و وفاداري او است. بر پايه همين معيارهاي صميميت و گفت و گوهاي خصوصي با دوستان، نوجوان مي تواند خود را بشناسد و هويت خود را كشف كند.
يادگيري مفاهيم مربوط به عضويت و ايفاي نقش در فعاليت هاي گروهي (عضويت در تيم ورزشي و انجمن هاي مذهبي، فرهنگي، هنري و اجتماعي) از طريق برنامه هاي اوقات فراغت مستحكم مي شود. رشد شخصيت و خلق و خوي نوجوانان عامل مهمي در چگونگي يادگيري اجتماعي و شركت او در فعاليت هاي مختلف اجتماعي است. بعضي از نوجوانان به قدري جذب گروه دوستان خود مي شوند كه قادر نيستند به يك فرديت رشديافته و مستقل دست يابند و نمي توانند مسايل خود را به تنهايي حل كنند و در همه مسايل ارزشي تنها به همان گروه دوستان خود تكيه مي كنند.