دانلود روایت پژوهی آموزش مسایل بهداشتی و بیان مضرات انتقال آلودگی از طریق لوازم التحریر

دانلود روایت پژوهی آموزش مسایل بهداشتی و بیان مضرات انتقال آلودگی از طریق لوازم التحریر

فرمت ورد و قابل ویرایش 

شرح مختصر فایل

چکیده

میکروب، میکروارگانیسم یا ریزاندامگان جانداران ریزی هستند که تقریبا در همه جا حضور دارند. میکروبها می توانند در شرایط مناسب محیطی، رشد و تکثیر پیدا کنند. در مدارس بویژه در آموزشگاههای مقاطع ابتدایی شرایط محیطی، فیزیکی، بهداشتی و فردی دانش آموزان، بستر و شرایط مناسبی را برای انتقال میکروب ها فراهم می نمایند. از جمله مهمترین راه های انتقال آلودگی میکروبی، عدم رعایت نکات بهداشتی در هنگام استفاده از وسایل نوشتاری خودکار، مداد، پاک کن، ماژیك و… در سرکلاس است. این مشکل بهداشتی به عنوان یك مساله مهم و دغدغه جدی، ذهنم را به خود مشغول کرده و برای یافتن مناسب ترین راه حل، اقداماتی انجام داده که در گام اول با مطالعه اطلاعات لازم را جمع آوری کرده و سپس در طی جلسات درس، ضمن بیان مضرات میکروب و انتقال آلودگی از طریق مکیدن لوازم نوشتاری، بر رعایت مسایل بهداشتی در مدرسه تاکید نمودم. در همین ارتباط ضمن تشویق بچه ها، به جای مکیدن وسایل غیر بهداشتی، شکلات و آب نبات در اختیار دانش آموزان قرار دادم. به هر حال به حول قوه الهی و با راهنمایی و کمك دانش آموزان موفق شدیم برای همیشه از میکروب وسایل نوشتاری در سر کلاس درس خداحافظی
نماییم. همان طور که اشاره رفت، این مقاله بر اساس یك خاطره و تجربه عملی با عنوان خداحافظی با میکروب به رشته تحریر در آمده است. مقاله بر اساس تجربیات شخصی و روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته است. گردآوری مطالب و دادهها، بر اساس پرسش نامه، مشاهدات حضوری و میدانی بوده است. نتایج بدست آمده این تحقیق، حاوی پیام بهداشتی و رفتاری برای دانش آموزان است.

مقدمه

پارسال توفیق آموزش دانش آموزانی را بعهده داشتم و بیشتر اوقات می دیدم که بعضی از بچه ها در کلاس به طور ناخواسته ته خودکار یا مداد خود را به دهان برده و آن را می جوند و یا می مکند تا جایی که گاهی لب بعضی از این بچه ها به رنگ خودکار یا حتی غلط گیر در میآمد و شاید این کار بارها و بارها تکرار می شد و بدون این که من توجهی به این کارشان داشته باشم. یك روز بر حسب اتفاق برای نوشتن مطلبی دنبال خودکارم گشتم ولی پیدایش نکردم و از بچه ها درخواست خودکاری کردم. در حین گرفتن خودکار وقتی چشمم به آن افتاد، واقعا چندشم شد که آن را در دست بگیرم. درخواست خودکار دیگری کردم. یك دفعه چندین خودکار که شاید فقط نامی برایشان مانده بود روی میزم گذاشته شد. هر کدام وضعش از دیگری بدتر و زشت تر و رنگ پریده تر بود. اینجا دیگه نوشتن مطلب خودم را فراموش کرده بودم. ناخودآگاه به فکر فرو رفتم که آیا برای این بچه ها و خودکارهایشان چرا این قلم های بی جان به « بخندم و یا بگریم. تا این که این سوال به ذهنم رسید که این روز افتادهاند و از طرفی گناه این بچه های معصوم چیست که ناخواسته و ندانسته حالا »! این همه با میکروب مانوس شدهاند؟ بدون این که از عواقب آن خبر داشته باشند دیگر در این فکرم که چگونه می توانم کمکشان کنم؟ این بهانهای شد که مقداری در
مورد رعایت بهداشت و مضرات میکروب برایشان صحبت کنم و از آنها قول بگیرم که دیگر این فعل را تکرار نکنند.