تجربیات برتر و ابتکار فردی و حرفه ای معاون آموزشی ایجاد فضای آموزشی در یادگیری دانش آموزان

تجربیات برتر و ابتکار فردی و حرفه ای ایجاد فضای آموزشی در یادگیری دانش آموزان

فرمت فایل : ورد (word) و قابل ویرایش

تعداد صفحات : 28 صفحه

شرحی مختصر از فایل

چکیده
اگر نگاهی گذرا به فضای آموزش در گذشته داشته باشیم حاکی از این می باشد که فضای آموزش در قدیم بسیار ابتدایی و درسطح منازل و واحد هایی به دور از نور کافی برای این امر تشکیل شده بود . فضای تدریس را رطوبت فرا گرفته بود که این امر ( تدریس ) با کمبود های زیادی که باعث بوجود آمدن امراض در متعلمین می شد مواجه بودند و دانش آموزان در آن فضا نمی توانستند با آرامش به تعلیم بپردازند .
باید دانست که راحتی دانش آموزان در مدر سه از جمله عوامل مهم در پیشرفت آموزشی است . انها این راحتی را در زمانی که تجهیزات محل آموزشی با ابعاد بدنی و روانی متناسب احساس خواهند کرد پی سازگار ساختن تجهیزات باید متناسب با اندازه های بدن و روان باشد از این مسئله چرا که هر گونه اشتباه در این امر علاوه بر تاثیر بر برنامه های آموزشی در پیشرفت جسمی دانش آموزان نیز تاثیر خواهد گذاشت تا همچنین مجموعه بتواند ا زراهنمایی پرورش و نهایت در برنامه ریزی های مربوط به عنوان سندی مورد استفاده قرار گیرد و در این راستا به کاستی ها و نقاط قوت خود در این زمینه پی ببریم سپس کوشش بر این است که با بررسی بین وضعیت موجود وضعیت مطلوب و یا در نظر داشتن نیازهای واقعی جامعه و مقررات اقتصادی راه حل مناسبی برای تهیه ضوابط و معیارهایی که منتج به ایجاد فضاهایی مطلوب با عملکرد صحیح می گردد یافت شود تا شاید نیاز مبرم جامعه از دیدگاه مطالعه و تحقیق پاسخگو باشد .
مقدمه
آدمی برای رشد و تعالی فطرتا به نشاط و شادابی نیاز دارد . هیچ چیز مانند کسالت و سستی و بی میلی آدمی را از سیر به سوی کمال باز نمی دارد . بهترین شکل تربیت ، اگر با میلی و تحمیل همراه باشد بی نتیجه خواهد ماند . شاید به همین دلیل است که در آموزه های دینی خواسته شده است که افراد ، عبادات مستحب را هنگامی که میل و رغبت دارند ، انجام دهند ، شکوفایی اندیشه ها و بروز استعدادها و توانایی ما هم تنها هنگامی امکان پذیر می شود که محیط تربیت ، آمیخته به علاقه و تمایل و نیازهای فراگیران باشد . در برخی کشورهای توسعه یافته ، سرآغاز آموزش و پرورش را « آموختن شوق زندگی به دانش آموزان » می دانند . در واقع نظامهای آموزشی باید دانش آموزان را نه برای امرار معاش ، بلکه برای زندگی خلاقانه و انسانی آماده سازند تا بتوانند به نیازها ، امیدها و علایق جامعه پاسخ دهند .
یادگیری قبل از آنکه یک رنج باشد ، می تواند به فعالیت با نشاط تبدیل شود ( حاجی حسین نژاد ، ۱۳۸۲ ) در گزارشی درباره آموزش و پرورش کشور ژاپن معلمان مهمترین وظیفه خود را چنین بیان کرده اند : « ما تصور می کنیم که اگر در مدرسه برای دانش آموزان زندگی شوق انگیزی ایجاد کنیم ، مهمترین کار را انجام داده ایم . کوشش می کنیم به کودکان بیاموزیم چگونه یاد بگیرند و از مدرسه و کلاس درس لذت ببرند . لذت بردن از فرآیند یادگیری به اندازه خود یادگیری و نتیجه آن برای ما ارزشمند است . با این روش ما به دانش آموزان می آموزیم که چگونه به یادگیری علاقمند شوند و آن را به خارج از کلاس و مدرسه گسترش دهند ( سرکار آرانی ۱۳۷۲ )